bugün

bu iki kavram arasındaki zıtlık, lacan'ın dilbilim teorisinden psikanaliz alanına yaptığı önemli aktarmalardan biridir. sözce, söylenen şeydir, ağızdan ya da kalemden vb. çıkandır. sözceleme ise, bunun söyleniş sürecinin, sözcenin oluşum sürecinin adıdır. sözce ve sözceleme hiçbir zaman tam olarak çakışamazlar. simgesel düzen,
yani dil, sözcelerden oluşur. ancak sözcelerin kendi oluşum süreçleri, dil tarafından içerilemeyecek olan 'gerçek' fazlaları ve ben imgeleri tarafından sürekli bir biçimde etkilenmektedir. sözce bilinçli iletişimin kurucu öğesidir, ancak sözceleme biliçdışıyla bağlantısını koparmayarak, öznenin*sözcede içerilmeyen imgesel özdeşleşimlerini ve gözucuyla görülen gerçek fazlasını devreye sokar.***