bugün

o ki; lise yıllarımızın kabusu.
kişiye göre kılık değiştirirdi utanmaz bir de.
bazen dersi gasp eden bayat espri üreteci olurdu.
bazen havasından geçilmeyen sınıfın popüler kızı-oğlu.
ya da ne biliyim işte aşık olup da karşılık alamadığımız kişi o.
bazen sünepeliğiyle ün salsa da bize ayar veren,
bazen sınıfın en çalışkanı, üstüne üstlük zekisi, yakışıklısı, esprilisi.
değişmeyen tek şeydi, ilerki yıllarda anılarımıza konuk oluşu:
x:çakal hatırladın mı sınıfta bi hedehödö vardı..
ç:hatırlamam mı, sümüklünün tekiydi..
bahsedilen kişiye "süt çocuğu" demenin değişik şekli.
o değil de isviçreli bilim adamlarına göre bu insanevlatları büyüdüklerinde ''taş'' oluyormuş be annem..

hatta bunların sidikli versiyonları da varmış, onlar için neler denmiyormuş ki ?! sen sor isviçreliler anlatsın..