bugün

tek tük masalara yerleşmiş, laptop önünde, nükleer füzelerin imha kodlarını giren elemanların yaptığı iştir.
o laptop olmasa hepimiz radyasyona maruz kalıp ölürüz.
(bkz: bi bitmediniz amına koyim)
aslında herkes her yerde ister kapitalizmin simgelirinden biri olan bir yerde ister bir esnaf meclisinde olsun dünyayı kurtarsın iyidir zira hiç birşey düşünmemekten, hiçbirşey konuşmamaktan iyidir.
eğer adamın içinde varsa grande mocha, cafe latte'yle değil de ; anne pizzası ve yanına da bol köpüklü ayranla evde ki tüplü monitör ve liseyi kazandığın zamandan kalma bilgisayarla da yapılabilecek eylemdir.
mekanın adı starbucks değil de ne bileyim "bilmemkim'in yeri" ya da "bilmemkimin kahvehanesi" olduğunda farksız durum oluşur.