bugün

uludağ sözlük oluşumunun, moderasyonu bir yana, "abazalar", "yobazlar" diye tabir edilen kıytırık insanları bir yana, en önemli sorun olarak düşünüyorum bu gruplaşma meselesini. akabindeki çoğu sorun da bundan peydah oluyor belki de.

hiç uzatmak da istemiyorum. yaklaşık 2 senedir takip ettiğim şu sürede gözlemlediğim, çok net fark edilebilen, birbirinde tamamen bağımsız oluşumlar olarak olumlu olumsuz 3-4 farklı kutuplaşma noktası var buranın maalesef.

ilki, uludağ sözlük'te hemen hemen başından beri yazar olup sözlüğü kendilerinin olduğunu varsayan ilk nesillerden oluşmuş bir grup. özellikleri şöyle;

(aklıma geldiği gibi sıralıyorum)

* şehir içi/dışı yapılan her zirveye katılmak, ("bu şehirdeki her yazarı tanırım ben." diyenini duydum yahu)
* kendi grubundan yazarlara dair başlıklar açarak işi iyice geyiğe, taşağa vurmak. bizim tayfa ayağına... ,
* en ufak bir tartışmada "sen daha yenisin canım!" tripleri, bakınızları, kendine göre ayarları,
* bayık bayık aşka, sevgiye, ölüme dair entry ler,
* dibine kadar varoş kültürü seçmeleri,
* aynı grup içinden insanlara alabildiğince nick altı, alabildiğince oy...
* ayrıca belli bir politik görüş eksenine de otur(a)mazlar nedense.

vesaire vesaire...

ikinci olarak, mizah temalı çalışan, şukela butonunu işgal etmiş yazarlar var. helal olsun... bu yazarların kayde değer ortak bir olumsuz yönü olmadığı için burayı geçiyorum. lakin dediğim gibi bir grup olduğunu da yinelemek lazım aslında diğer yandan. kati bir çizgiyle diğer adamlara bulaşmazlar. aralarına girmek isteyen pek çoğu var.

bir diğeri de; futbol aşığı, bir başkasının kendisiyle aynı takımdan olduğunu öğrendiği an nick altına "yazılarını ilgiyle okuduğum takip edilesi dost." entry sini döşeyen gerzek adamlar. ne zaman dost oldun lan it?

bunun da genel özellikleri aşikarı aslında. takımlar üzerinden dönen iğrenç ve boş muhabbetler... yorulmak istemiyorum şimdi. hepsi bu!

ve son olarak şu "abazalar" ve "yobazlar" konusuna değinmiş olayım.

gerçi baya uzun bir konu da, uludağ sözlük'ün forum tandanslı bir yer olmaya başlamasını ardından zuhur etmiş önemsiz kimseler bunlar. adam akıllı çözümler alınıp ciddiyetle uygulandıktan sonra pekala birer birer yok edilebilirler.

sonuç olarak, çeşitli gruplardan ibaret olan bu yapı, başını alıp epey bir yerlere gitmeye başladı ne yazık ki. her bir yazar alımıyla daha da uzaklaşıyor sanki. her gelen yazar bir gruba dahil olmaya çalışıyor ya da o grubun içine çekiliyor. ne mutlu kalanlara!

yanlış stratejilerle homojen bir oluşum sağlayamayan yönetim utansın, son sözüm olarak.

bi' de, (bkz: grup yapmayın grup)*

edit: isteyene de her birinden onlarca adam sayayım. götümden uydurmuş olmuyorum.
(bkz: 18likler grubundaki bayan yazara selam etmek)