bugün

mümkün olmayandır. hatta oksimorondur.
akraba evliliği gibi birşeydir.

yanlış yorumlanmasın ya da yanlış yorumlansın siz karar verin.
islam soslu sosyalizm demek catenaccio oynaması istenen barcelona gibi bişeydir.
kuran'ı kendi dillerinde okuyup anlayan arapların gözünden hiç de oksimoron gibi durmuyor anlaşılan:

büyük libya arap halk sosyalist cemahiriyesi: http://tr.wikipedia.org/w...ammer_Kaddafi_d.C3.B6nemi

baas partisi: http://tr.wikipedia.org/wiki/Baas_Partisi

sonra ali şeriati gibi bir isim var, Roger Garaudy var. bunların adlarını bile duyma, sonra da gel "islami sosyalizm olurmuymuş yaaah" deme cüretini göster.

dinin sosyalizmle uzlaşmayacağını zanneden venezuela'ya, hugo chaveze baksın. kaddafi de yeşil kitap ile çölde o feodal aşiret yapılı toplumda yapabildiği kadar medeni ve sosyal adaletin sağlandığı bir ülke inşa etmeye çalıştı. allah rahmet eylesin. yani mesele sosyalist islam'ın olamayacağı, sosyalizm ile islam'ın veya genel olarak dinin uyuşamayacağı meselesi değil.

asıl mesele, yeşiliyle kırmızısıyla genel olarak sosyalistlerin, hatta liberallerin, muhafazakarların vs. nihai gaye olan toplumsal faydayı maksimize edecek reformları bulabilecek veya anlayabilecek birikime sahip olamamaları meselesi. genel olarak konuşuyorum, yüzde 95 böyle. ha kimse de o yüzde 5 istisna azınlığa girmediği halde öyle olduğunu zannetmesin. şunu diyorum; tek gerçek sorun kifayetsizlik ve bu ortadan kalkınca aklın yolu birdir. o da çeşitli ideolojilere hapsedilemez ve dogmalaştırılamaz. önce maddeyi bilirsin, nasıl işlediğini anlarsın. sonra hayata bakar, sorunları görür, toplumsal fayda maksimizasyonu hedefini maddenin işleyiş yasalarıyla gerçekleştirecek o anki çözümü keşfedersin. ne sağ-sol, işçi-sermaye dikotomisine düştüğü halde sistemi değiştirmeye çalışma saçmalığına düşersin, ne sorunları görmezden gelirsin, ne de bir takım sol, liberal veya muhafazkar dogmalara sorgusuz sualsiz bağlı kalırsın. bu bağnazlıkların sebebi de, bağlı olunan ideolojinin iç çelişkilerini ve gerçeklerle olan çelişkisini görebilecek kadar kifayetli olamamaktan başka bir şey değil. dinin siyaset ve bilime müdahale edememesi demek olan laiklik de ancak böyle sağlanır. yoksa sen istediğin kadar dini dışla, bağlı olduğun ideoloji her neyse o mutlaka dinin yerini alır. komünist rusya'da bilim adamlarının çektiği acıların, ortaçağ skolastik avrupasındakilerden aşağı kalır yanı yoktur.
sağ elle osbir çekmek gibi bir şeydir. tadı tuzu olmaz.
faizi haram sayması, "komşusu açken kendisi tok olan bizden değildir" hadisi, "ilim çin'de bile olsa gidip alın" hadisi ile biraz itelenebilir islam sosyalizme. lakin miras paylaşımı, köleliğin meşruiyeti ve yayılmacılığın savaşın övülüp emredilmesi ket vuruyor. değişik bir yorumlamayla sentezlenebilir ama.
görsel