bugün

bildiğin kahvehanede, naylon kaplı yeni alınmış sandalyelerde maç izlerken duyulan yakınma.

--spoiler--
yer: bursaspor katlı otopark altındaki kahve.
zaman: di li geçmiş.
maç: fenerbahçe- galatasaray, tarihi muallakta.
olay: hakem haksız bir faul çalar.

- yuh lan nesi faul bunun.
+ yuhhhh şerefsiz hakem.
* düdüğüne sokayım senin şerefsiz.
# sonra küfredince kızıyorsunuz ibneler.

kare tuşlu vatandaş cümleyi kurduktan sonra;

? faulü ben çaldım sanki amına koyim. bana niye ibne diyon lan?
! kızmayalım mı lavuk? ibne dedin resmen.
# sana mı dedim lan ibne?
/ kime dedin lan o zaman?
\ şşşşş. ayıp oluyor beyler.
= valla bir susun amına koyim ya.
--spoiler--

sonra küfredince kızıyorsunuz(yaşanmış gibi anlatıyor) ibneler (yaşanıyor, duyuyor ve kızıyorsun).

"adam haklı lan" dememek ibnelik olur.
bardağı taşıran son damladan bir önceki damla. bak bu sözümden sonra küfürü basarım haa.. dercesine ağızdan çıkan, hem nazik hemde bir o kadar tehtidkar cümle.
(bkz: ibnesin sen ibne kal)
(bkz: kiz var kufur etmeyin aq)