bugün

son zamanlarda ağlanılan şeydir.
bir tane olay anlatacağım ben bu akşam işten çıkmış eve gidiyordum otobüse bir işçi bindi tiki zengin piçi bir kızın yanına oturdu.kız bundan rahatsızlık duymuştu yüzünden anlaşılıyordu bir süre sonra kız işçiye ''yanımdan gidermisiniz ter kokuyorsunuzda'' dedi.işçi ne diyeceğini şaşırmıştı çünkü kız haklıydı.işten yeni çıkmıştı yorulmuştu terlemişti.o üzüntüyle kıza baktı sonra dikkatle izlediğimi görünce bir de bana baktı o bakışlarda evine ekmek götürebilmek için on saat çalışan.sırf evlatları ekmek yiyebilsin diye onca çileye katlanan bir adamın çaresizliğini gördüm yarım saniyelik bir bakış bana o adamın çilesini anlatmıştı.sonra boş olan bir köşeye geçti oturdu.sanki bana neden bu olanlara sesini çıkarmıyorsun der gibi bakıyordu belkide bana öyle gelmişti belkide baktığını sanıyordum ama bu olay beni çok sarstı.ve çaktırmadan ağlamaya başladım.eve gittiğimde hala ağlıyordum.ve nefret ediyordum.kendimden,hayattan,dünyadan,ve paronlardan.
biliyorum belki formata aykırı bu yazdıklarım belki silinecek ama yazmazsam içimde kalırdı.
kıvır kıvır saçlarımı kestirmem.
aşk tesadüfleri sever. şimdiye kadar izlememiş olmanın üzüntüsü de ayrı.
silik entry.