bugün

acaba suratımda bir şey mi var düşüncesi ile çantadan çıkarılan şeye bakmaktır.
osmanlı zamanında bugünün boyacı çocuklari gibi su satan gençler gibi ayna sektöru vardı.ellerinde aynalarla para karşılığında gosteriyim mi apla ya da beyabi deyip iş tutarlardi.ayna yapma işlemi ise camın arkasını kül ile cilalayip keçe sermek süretiyle gerçekleştirirlerdi.
ayna değilde yandaki dükkan camlarından kendime bakıp içeridekilerle göz göze geldiğim çoktur.
Berberde saçı tavuk götü yaptıktan sonra tipim nasil nasıl acaba diye her araba camına bakmak gibi değildir.
ay bu benim yeah. özellikle dükkandaki aynalara geçerken muhakkak bakarım nasıl tatliş duruyor muyum diye gerçi ben her zaman tatlişim. *
çirkinse yapılmamalı ayna çatlar mazallah.
(bkz: sadece bana mı oluyor hissi).
Sadece bana olmuyormuş. Oh.
Ego tatmini.

Maşallah der geçerim.
Telefona bakarım
Yanımda ayna taşımam.
Özellikle rüzgarlı havalarda yaptığımdır. Başörtüm uçmuş mu eteğim kalkmış mı saçım gözüküyor mu diye. Yani ortada ego tatmini diye bir şey yok.

(bkz: dikkat etmeyelim de millet arkamızdan mı baksın)

Edit: sokakta yürürken herhangi bir aynaya bakmaktır. Ben genellikle tatlıcı dükkanının camından bakıyorum. Canım çekiyormuş gibi*