sokakta kalan adam

sabahattin ali şiiri.

koyu, siyah gözlerinde onun:
karanlık bir güz gibi doğan eşi:
ulu bir gürz gibi eser sözlerinde...

bu adam: bugün tam yirmisine girmiştir...
belki gecelerinin yüzde onunu bir sirkeci hanının pis bir odasında,
milyarda milyonunu bir randevu apartmanının temiz bir karyolasında geçirmiştir...

diğer geceler kıllı, kalın bacaklarına çekerek çizmelerini,
akşamcı yıldızlar gibi karanlıklar ardınca düşüp kaldırım taşlarına,
görür ki: her sokak bir caddeye boşalır.
her dik yokuş hızını, keskin bir inişte alır...
eski, yırtık ceketinin yağlı yenlerine silerek terini,
engin bir deniz ufkuna dalar gibi dalar genç kadın başlarına
bilir ki: her erkek bir kadına boşalır...

fakat: her yiğit el kızını,
düğünde değil işte alır...
koyu, siyah gözlerinde onun:
karanlık bir gündüz gibi doğan eşi:
ulu bir gürz gibi eser sözlerinde...
bazan yürümekten bunalarak,
oturup yassı, geniş bir taşa
karanlıklarla başbaşa kalarak
ince, uzun parmaklarıyla tarar
karanlık saçlarını...
bazan bir çılgın gibi arar
başı bulutlarla öpüşen çınar ağaçlarını...
ister ki binip eğri, yüksek bir dalına,
baksın aksi sulara düşen uzamış sakalına...
koyu, siyah gözlerinde onun,
karanlık bir gündüz gibi doğan eşi:
ulu bir gürz gibi eser sözlerinde...