sevmek tuhaf bir sey

kendinize hiç benzemeyen, yaşamı kavrayış biçimi, zevkleri, ilişkileri, inanışları size çok uzak birini, onu ne kadar sevdiğinizi bile tam bilmeden seversiniz. tek bir hedefe doğru, hiçbir şeye aldırmadan yürüyüp gidersiniz... sadece o kişinin eksikliği yüzünden dünyanız bomboştur..ve sevginin bildiği, söylediği tek sözcük ''istiyorum'' dur.

belki de en az anlayabildiğimiz fakat en sık başımıza gelen şey olduğu için bu kadar tuhaftır sevmek. hemen her aşaması çelişkilerle doludur; akılla gönül bir türlü ortak hareket edemez. bir yanınız sevmek için haklı nedenler gösterirken diğer tarafınız hep ket vurur öbürüne. tuhaftır; anlayamazsınız nedenlerini niçinlerini sevmenin. seviyorsunuzdur, olay bitmiştir. sadece içinizden geldiği için.. sadece o olduğu için.. belki de yeryüzündeki tüm insanlardan tek farkı sizin sevdiğiniz olmasıdır; bu bile baştan sona tuhaflıklar silsilesidir. tuhaf şey sevmek, anlamaya çalışmamak lazım, bırakın kendinizi onun serin sularına, sürüklesin sizi son durağa kadar..

sevılmek kadar tuhaftır...
seversınız, bır cocugun oyuncagını sevıp hıc bırakamadıgı gıbı.elınızden alınmasın ıstersınız.
seversınız,gozunuzden dokulen ıkı damla yas gıbı.sessız sakın ve bır o kadar da delıcesıne yasayarak ıcınızde bırıktırdıgınz suskunlugunuzla.
seversınız,dunya gıbı.sonu vardır bılırsınız;ama ınanmak ıstemezssınız o muhtesem varlıgın yok olacagına....sımsıkı tutmak ıstersınız avcunuzda.
seversınız...ve bır gun bıter.habersızce terkeder sızı.gıtme kal demeye bıle vaktınız olmaz......ama ne tuhaftır kı hala sevebılırsınız yenı bastan!sevmek tuhaf bır sey...