bugün

'sevip de' kelimesinin özellikle şiirlerde sıkça yanlış yazılan halidir.
(bkz: dahi anlamina gelen de ayri yazilir)
doğru olduğunu ısrarla iddia edenler var. argümanları ise şu:

"2.ÜNSÜZ BENZEŞMESi (ÜNSÜZ SERTLEŞMESi)

P, ç, t, k, f, h, s,ş harfleri ile biten bir kelimeye c, d, g harfleri ile başlayan bir ek gelirse, ekin başındaki yumuşak harfler sertleşir. Buna göre; c-ç, d-t, g-k olur.
Örnek: Kebap-cı...kebabçı, Yavaş-ca...yavaşça, Ayak-cak...ayakçak, ayak-da...ayakta, yurt-dan...yurttan, ses-deş...sesteş, yap-dı...yaptı, aç-dır...açtır, at-gı...atgı, seç-gin...seçkin, çalış-gan...çalışkan, kıs-gaç...kıskaç"

ısrarla ben belgeyle konuşurum diyorlar. belgenin son kısmı ise şöyle devam ediyor ama niyeyse bu kısmı okumuyorlar:

"Özel Durumlar:
1. Bazı birleşik kelimelerin bu kurala uymadığı görülür : Dikdörtgen, Akciğer...
2. Bazı matematik terimlerinin bu kurala uymadığı görülür: Üçgen, beşgen..
3. –De, da bağlacı, başlı başına bir kelime olduğu için p, ç,t,k,f,h,s,ş harfleriyle biten kelimelerden sonra gelse bile sertleşme kuralına uymaz. Zaten de, da bağlacını –d, -d ekinden ayıran en önemli özelliklerden biri de budur.
Örnek: Gitsek de olur, gitmesek de"

ama inat böyle bir şey hacı. vazgeçilmiyor.
kazım koyuncu'nun bir sarkısı sevupda alamadım.