bugün

kişiye mutluluk veren ve ömrüne ömür katan basit ama kalıcı eylem.

sözcüklerle anlatılmaz sadece hissedilebilir.
şu saatlerde yapılabilecek, en mantıklı eylemdir.
(bkz: olan var olmayan var)
kedimi koynuma alıp uyuduğumda yapmış olacağım aktivite. sevgilim o benim. ikizler burcuyla bir derdi yok. gerçi yalaması biraz sinirli gibi. *
(bkz: urfada oxford vardi da bizmi gitmedik)
sevgiliyle sarılıp uyumak insanın başına gelebilecek en güzel şeylerden birisidir heralde.hiç sabah olsun istemezsiniz,hiç uyanmak istemezsiniz.
işte şimdi ölsem bu bana yeter bundan sonrasını görmek yaşamak istemem, düşüncelerini aklınızdan geçirebileceğiniz fırsat
akabinde: sevgiliyleyken aynı yataktayken ne diye uyursun sorusunu insanın aklına getirir. hayır bi sorun varsa anlat dinleyelim.

unutma derdini söylemeyen derman bulamaz.

soru: yastığında seni sevgilisi olarak görüyor mu peki? mutluluklar, bir yastıkta kocarsınız inş....
çok alışmamak gereklidir efenim. Allah korusun bi ayrılma durumunda evlat acısı gibi koyan durum oluşur: yalnız uyumak. evet efenim onun kokusuyla, onun sıcaklığıyla uyumaya alışılmışsa yalnız uyumak o kadar zor olur ki allah kimseye bu yokluğu, bu acıyı yaşatmasın.

edit: imla
sırtınızı ona dönüp size sarılan elini önde tuttuğunuzda ve boynunuzda onun nefesini, kulağınızda da nefes alma sesini hissettiğinizde ölüp cennete geldiğinizi sanmanıza neden olan hediye.
sevgili kokmaktir. başka hiçbir şey boyle güzel sindiremez, icine isletemez o kokuyu. bir de ayağı ayağına değiyorsa ve ısıtıyorsa tadından yenmez.
olsa da uyusak!
hafta içi yapılmaması gereken eylemdir. zira sabahın kör vakti o sıcacık yataktan kalkılmak istenmez, işe geç kalmaya sebebiyet verir. ama yinede de candır, canandır sevgili. *
külliyen yalandır. denedim kaç kere sonuç her defasında hüsran.
dünyanın en güzel eylemidir.
efendime söyleyeyim sevgiliden soğuma sebeplerinin başını çeker. gecenin ortalarına doğru ortamın sessizliğini bozan bir ses, sabah uyanınca ağızdan akan bir salya, ve ereksiyon halinde bir penis. halbuki o bir kahramandır. uyumayın, bir şey kaybetmezsiniz.
gözünü açtığında onu görecek olduğunu bilmek huzur verir.
kontrolsüzce özlenen...
arada bir uyanıp sarılmak ve tekrar uykuya dalmak
nefesini dinlemek
ve aynı sabaha birlikte uyanmaktır.
- arada uyanırsın. alışmışsın yalnız yatmaya birden zıplarsın yerinden belki kabus görmüşsündür, ama o anda sevgilinin şşş ben buradayım diye ufak bir buse koyması daha huzurlu kılar insanı.

- saçlarını koklaya koklaya dalarsın.

- nefesi nefesine, nefesim nefesine karışır.
bu hayatın en güzel duygusudur.
her gece yalnız başına uykuya dalarken dilediğindir "sevgiliyle uyumak".

bir kere onun kollarında uyuduktan sonra, o huzurun tadına vardıktan sonra, yalnız uyumak ölüm olur resmen.

ve onsuz uyuduğun her gecenin inadına, yanındayken uyuyamazsın korkudan...

"uyu hadi hayatım, kapat gözlerini" der ya o sana, "uyuyamam" dersin sen, nedeni bellidir, uyursun ve zaman akar gider.
ya zaman dursun, ya da uyku sonsuz olsun istersin...

kokusunu içine çeker, sıcaklığıyla uykuya dalarsın sonra, uyku inadından üstün gelir ve uyursun uyandığında onun gözlerini göreceğini bilerek...

sözün özü, kir pas içindeki dünyadaki en temiz, en saf, en huzurlu andır, anıdır...
sevdiceğin göğsündeki uyku gibisi yoktur!

burası cennetmiş meğersem! en birinci ben uyudum!
yapılması gereken 100 şey içinde şiddetle olmasını istediğim ve sürekli hayalini kurduğum bir durum.
sevgili nikahlı eşin ise dünyanın en güzel şeyi olsa gerek.
yok bir şeyin değil ise günahtır. yazıktır.
tanımlamak için kelimelerin yetmeyeceği muhteşem eylem zamanın durması hiç bu kadar çok istenemez heralde.*