bugün

[ öncelikle; (bkz: sır göçü) ]

ölürken söylenebilecek en güzel sözlerden biri ki insan ölürken bile gülümsüyor olmalı, diye dü$ünmekteyim. tabiâttan ödünç alınmı$ ilk soluğun, boğazda boğumlanmı$ o son soluk olarak tabiâta iade edilmesi esnasında ruhun etrafında lir çalan meleklerin gözya$larını silerek belki..

seni sevmi$tim hayat..
(bkz: intihardan önce son çıkış)
seni sevmistim hayat sen beni hiç sevmedin ama o yüzden ben gidiyorum artık hıh sana diye cıvıtılabilecek ölüm öncesi son geyik.
yalancı hayata söylenen söz.

(bkz: yalan dünya)
hayata elveda diyen kişinin son sözleridir. mademki hayatı sevdin niye gidiyorsun ?dedirtendir. (bkz: biraz daha kalsaydın) belkide kızın adı hayattır, hayatına girdiği andan itibaren sevilenin adıdır.
hayata isyankarlık sonucu söylenebilecek bir laftır, hayata yenik düşmektir, üstüne bu yenilgiyi kabul etmektir.
ama senle ilişkimiz yürümedi, elektriğimiz tutmadı hayat diye cevap verilesi söz.
karşılıksız olmadığı zaman mümkün olamayan hadisedir. yaşanan herhangi bir acı, sıkıntı ya da keder var diye.... bakırı altın değil diye sevmemeye benzer. görmek isteyen gri perdede siyahı da beyazı da görür. hayatı sevmek, renk cümbüşünde beyazı ayırt edebilmekten başka birşey değildir.

Mükemmellik ararken, kendini yıpratır, hayatı ıskalarken insan... farkında değildir, Kimse mükemmel olmak zorunda değil. Yüzümüz gülüp, üstümüze düşenleri yaptığımızda hayatı yaşamaya çalışırken, herkese ve herşeye rağmen Hayatı sevmek gerek, ama her zaman değil Ara sıra sitem de edelim ki ona; nefes alıp vermemizin bir anlamı olsun. Her zaman mutluluğu ulaşılmaz görmemek gerek.