bugün

yahu yazmayayim dedim ama tutamiyorum kendimi. sozlugumuzdeki bazi yazarlarin entrylerini okuyunca adeta deliye donuyorum. * simdi sehitlerimizin cogunun hangi sosyal siniftan geldigini tahmin edebiliyoruz. bu yazarlar ve bu insanciklar olmadik laflar ederler ; yok efendim cahil koyluymus, yok efendim basortululer yobazmis, yok efendim kurtler soyleymis... bu boyle gider. simdi bu insanlar sehit olunca "ah canim sehidim, canim kardesim, sen hic ölmeyeceksin, sen hep icimizde yasayacaksin" oluyor. e guzel kardesim sen bu insana daha iki gun once cahil koylu demiyor muydun? simdi kardesin mi oldu? onun annesine yobaz demiyor muydun? simdi o da mi senin annen oldu? sen kurtlere laf etmiyor muydun? peki vatanimiz icin ölen kurt kardeslerimiz simdi mi kardesin oldu? bu nasil bir ikiyuzluluktur yahu? bu gosterdiginiz sozde "hosgoruyu" onlar ölmeden gosterseydiniz ya. o zaman belki daha huzurlu bir toplum olurduk. simdi sokakta gorup begenmedigin, yuzune bile bakmadigin, cahil koylu, yobaz diye asagiladigin insanin yarin senin icin ve bu vatan icin canini vermeyecegini nereden biliyorsun?

not : bazilarinin kuyruguna basmis olabilir, amacim da polemik yaratmak degil. ama daha fazla icimde tutamazdim.
ülkemizde her insana öldükten sonra değer verildiğinin göstergesi.* mühim olan ölmeden önce değerini anlayabilmek ve o değeri kendilerine gösterebilmektir.
yoktur.

çünkü şehitler şehit olmadan önce şehit değildir. ama askerlerin gördüğü muamele vardır, lazım olabilir.

(ara: mantık)
o şehitler ölmese de tüm terör örgütü çökertse yine şehit olduklşarında görecekleri muamelenin yarısını görmeyeceklerdir.
yoktur. çünkü "şehitler ölmez", vatan uğruna ölen askeler "şehit olur".

g.tümüzün üzerine oturup "şehit" üzerine ahkam kestiğimiz için, "şehit" kavramından bile bihaber olmuşuz artık. peheyy.