saygı

Toplumda bulunması gereken ve uyulması gereken kurallarda başı çekmesi lüzum eden bir duygudur.
Bu duyguya sahip olmak için öncelikle önyargı kavramını kişiliğimizden bertaraf etmek gerekir. Önyargının saygıyı çürüttüğü ve önyargılı bir insanın hiç bir canlı, cansız varlığa, nesneye saygı duyamayacağı aşikâr.
Bunu topluma aşılamanın en sağlıklı yöntemi yine eğitim-öğretim den geçiyor. Küçük yaştaki çocuklara herkesin fikrini, düşüncesini beyan etme özgürlüğü olduğu, fikrini beyan edenlere benimsemesek bile toplum olgularına aykırı olmadığı sürece saygı duymamız gerektiğini her dem anlatmak gerekiyor.

insanlardan ziyade bir köpeğe, kuşa, tırtıla, kelebeğe karşı sorumluluklarımız olduğu, fikir üretemeyen canlı varlıkların (hayvanların) hakkını gözetmemiz ve haklarına saygı duymamız gerektiğini gelişim evresinde ki tüm insanlara alfabeyi öğretmenin önemi bilinciyle öğretmek gerekir.

Başkalarını rahatsız etmeyi veya manevi olarak hakkını gasp etmekten çekinmeyi, bu hakkı gasp etmenin bireye hak verildiği ortamda da bu haktan imtina etmeyi örneklerle anlatmak gerekir.

“Saygı düzenin anahtarıdır.”

Sevgide özgür saygıda zorunlu olma durumu vardır. Ancak dünya düzdür diyen birine saygı duymak kendi zekâna saygısızlıktır.

para gibidir..
çalışarak kazanılır..
ancak manevi yönde gücü yüksektir..
maddiyatta paraya bakılırsa maneviyatta saygınlığa bakılır..
kaybı kolay kazanımı zor olandır.

Markette satılmaz...ağaçta yetişmez...istenmez...dayatılmaz...satın alınmaz...
Kazanılır sadece ve budur.

Duyulmasını beklemek normal olması gerekirken malesef artık bir lükstür..

insanı hayvandan ayıran en belirgin özellik.

bi tür ilişki düzenleyici,mesafe koyucu,ilişkilerde olması gereken,cıvıklaşmayı önleyici.
(bkz: içi boşaltılmış kavramlar)

Onurlu insanlarin oluşunda vardır. Sonradan kazanılamaz.

sevginin doğurduğu biricik bebek(sevgi saygıyı doğurur).

2017 yılı kasım ayına kadar sadece üç entry girilmiş başlık. konuya o derecede hakimiz ki hakkında bir şeyler yazmaya gerek duymamışız(!)

Eşe, dosta hatta düşmana bile Kaybedilmesi durumunda herkese zarar verebilecek olan en önemli hayat görüşü.

insanın en önce Allah'a sonra da kendisi dahil herkese sonsuz saygısı olmak zorunda.

insanların genelde bekleyip göstermekten imtina edindiği davranış biçimi.

öznel çıkarlar durumunda depreşen olgu.

kişinin iman merkezi inanmadığına saygı göstermemek ise; bunun karşılığı diğerinin inancına göre hakaretamiz söylem ve/veya tutumdur. yani inanmamak peşinden saygı duymamayı ve bu bağlamda masumiyeti "eleştiri" kelimesi ile yüklenmiş kaçış yaftası gelir. "sadece eleştirdim" dediğinde bahse konu mal, aslında ona göre eleştiri olanın bir diğerince inanca saygısızlık mesabesinde olduğunu anlamaz. bu anlamama gerizekalılıktır işte. ve ardından aynı yöntemle onun değer verdiklerine değersizlik yükleyecek söylemler vuku bulduğunda "hepimiz insanız" nakaratı dile pelesenk olur.

çelişkidir, "benim değerlerim dokunulmaz" bağnazlığıdır. anasına avradına küfür edince delirir, değer verileni eleştirdim dediğinde "hade len! düpedüz küfür ettin" denir. oysa, küfür de başlı başına niyet belirtir ağır bir eleştiri yöntemidir. (masumiyet nasıl da heba ediliyor gördünüz mü a dostlar?)

insanlardan tek beklentim.

(bkz: saygı arkadaşlar saygı)

Bulunsa öpüp başa koyacağız. Artık kimsenin kimseye saygısı kalmamış. Saygı olmadığından da tüm duygular yavaş yavaş körelmeye başlamış... Gökten üç elma düşmüş. Sevene, sayana, unutmayana.