sakal tirasi olmaya ozenmek

traş makinesi almaya kadar giden hastalık.

çocukken benim de içinde bulunduğum davranış türüdür. yaş 20lere gelip sakallar çıkmaya başlayınca yerini "hay allah, yine mi traş olacaz, ne kadar da çabuk uzuyor bu meret" düşüncesine bırakmıştır.

sakalı geç ve şekilsiz çıkan bireyler* için oldukça sıkıntılı durumlara yol açmış olan özentidir.

(bkz: sakal traşı olmaya üşenmek)

(bkz: sakal tıraşı olmaya özen göstermek)

ayrıca bknz,

(bkz: tıraş)

sadece erkek cocuklarının değil kızlarında babalarına bakıp özendiği bir durumdur. baba evde olmadıgı zamanlarda dur bi traş köpügü hazırlayım ben deyip hazırlanır, ardından yüze sürülür ki pek şükür jilet yerine kesici olmayan misal bir kalemle bütün köpük traş oluyormus edasıyla temizlenir ardından havluyla kurulanıp birde traş kolanyası sürüldü mü bütün işlem tamamlanmıs olur.
ama bu olayı kesici nesneler dışında basbayagı jilet ile geçekleştiren kızcagazların büyük yaslara gelince boynundaki diken diken olmus tüyleri dikkat cekebilir. isim vermeden el sallıyorum kendisine.

lise çağındaki gençlerde sık rastlanılan psikolojik durumdur. uzun süre devam ederse kişide olmayan sakalları kesmeye çalışma belirtisi görülür. yine de sakal çıkmazsa okul gömleğini tersten giymeye kadar gidebilir. tedavi için okul müdürlerine çağrıda bulunuyorum . bu gençleri en azından bi kere saç sakal kontrolünden tutup " evladım şu sakalını kes bak hiç yakışmıyo " deyin. onları sevin, sakallarının çıkmasına destek olun.