bugün

genelde rock ve metal camialarında sıkça bulunan insanlardır. konserlerden sonra güzelim gitarları gözlerinin yaşına bakmadan kırmaktadırlar. kimine göre artistik bir hareket, kimine göre de gereksiz ve son derece itici bir harekettir.

gerçi bu tür düşüncelerin o asi çocukların umrunda olduğunu pek sanmıyorum.
(bkz: hasan cihat örter)

(bkz: müzisyenlik ayrı salaklık ayrı)
allah onun belasını versin denilen pislik herifin tekidir. gitara yapılır mı lan o? ne marka olursa olsun gitar kutsaldır arkadaş.
hadi gitar neyse de, bunun davulu parçalayan versyonu var. be adi adam yapılırmı o masum alete o, ha ? evlat acısı gibi koyar bu bunyeye hep, yapmayın be yapmayın...ama belirtmeden geçmeyeyim, ''gitar her neyse'' dedim ama içime sinmedi, tüm ensturmanlar kutsaldır arkadas.
gitarı götüne sokulası gitaristtir.*
lise yıllarında kendini kurt cobain dinlemekten alamayan, nirvana özentisidir.

(bkz: taklitler aslını yaşatır)
muhafazakarların esir almaya çalıştığı dünya savaşı sonrası ingiltere. ve çekilen acıların yoğurduğu yepyeni umut dolu bir nesil; ama umut dolu olduğu kadar politikacılara, statükoculara, sahteliğe, bayalığa kin dolu nefret dolu bir nesil. bütün bunların ortasında doğan rock ve tabi ki the who. işte rock'ı başlatan nesli anlatan my generation şarkısı ve nefreti yüzünden kekeleyen ama zincirinden boşaldığı zamansa ortalığı kasıp kavuran insanların şarkısı. işte pete townshend; nefretini, öfkesini kekeleyen şarkısı my generation'dan sonra zincirinden boşalıp sahneleri adeta tarumar eden adam. insanların zincirlerini kıramadığı için sahnede gitar kıran gitarist.
yngwie malmsteen'in de bu deyyuslardan biridir. gitarlarını sürekli oradan oraya fırlatır durur. oldukça çirkin görünen bir gitar modeline sahip olsa da sonuçta gitardır, yazıktır.
vardır böyle garip insanlar belki de o anda yaptığı müzikten dolayı kendilerinden geçiyorlardır. örneğin; gitar parçaladığı için, joe satriani nin düzenlediği g3 konserlerine malmsteen bir kere daha davet edilmemiştir.