sabri sarıoğlu nun savaşçı ruhu

bir emre tilev aforizmasıdır.

(bkz: sabri sarıoğlunun içindeki mohikan)

(bkz: son mohikan)
(bkz: sabri ve savaş baltası)

yiğidi öldür hakkını yeme bu adam deli gibi savaçmaktadır ama mevkisi savaşçı değil ortacı bir mevki sorun burada zaten. bunu orta sahanın ortasına koysak iyi olacakmış ama altyapı da bir karışıklık olmuş.

sabri sarıoğlu'nun galatasaray ilk onbirinde er almasının sebebidir. yeteneğini falan tartışmıyorum -ki tartışamam ayar üzerine ayar gelir biliyorum- daima diridir. asla kendini ezdirmez. emre belözoğlu'nu boğazlamışlığı vardır.

tobol önünde galatasaray'a turu getiren ruhtur...
daha ne yapsın lan sabri, 3-4 defa topu tribüne attı, sağ çizgide birkaç defa yuvarlandı. hem sakalları da çok yakışıyor ona bu hali ile daha bir karizmatik olmuş.
evet yanlışlıkla bir asist yapmış olabilir, gecen sene de bordeaux maçında yanlışlıkla gol atmıştı, zaman zaman yapıyor bunu ama biz gerçek sabri'nin bu olmadığını biliyoruz, biz onu rakibin böğrüne böğrüne nişanladığı ortaları, tribünlere giden şutları, çizgide oradan oraya yuvarlanan hali ile seviyoruz.

(bkz: 2 dünya savaşında sabri sarıoğlu nun rolü)

(bkz: bin atlı akınlarda sabri gibi şendik)

(bkz: dünyayı kurtaran adam)

netanya maçında tekrardan görülmüş mitolojik ruhtur. hatta insanın aklına god of war ve kratos'u getiriyor.*

preveze deniz zaferinin kazanılmasında büyük rol oynamıştır.

excalibur için kral arthur la savastığı dönemlerde bu özelliğini ortaya koymuştur.

takıma bozuk çakmak etkisi yapan durum.