bugün

emeğine sahip çıkıp yüceltmesi gereken mazlum ve onurlu insan.
adaletsizliğin en canlı örneğidir.
ter kokan fakirdir.
biz sabaha kadar oturup sözlükte makara yapıp, vay anasını gözüme uyku girmiyor diyip kız arkadaş düşünürken; o adamlar evine çoluğuna çocuğuna ekmek götürmek bir nebze de olsa rahat yaşamaları için kalkıp işe gidiyorlar. öyle masa başı da iş değil üstelik. evet utanıyorum. hayatın düzeninden, kendimden, benim gibilerden.
zamanında çeşitli nedenlerden dolayı okuyamamış, dolayısıyla vasfı olmayan ve bu yüzden fiziksel güç gerektiren veya bu tarz (erken kalkıp işe gitmek gibi mesela) işlerde çalışmak zorunda kalan zavallı işçi. keşke daha adaletli olsa hayat.
edit: noldu zoruna mı gitti eksi veren şahıs?
güncel Önemli Başlıklar