bugün

Gerçek dünyanıza ısınamadım ben pek.
Rüyalarım daha güzel, hayallerim daha gerçek.
Sizce hayat değildi bu gördüklerim ancak,
Her şeyi yaşadım ben siz yokken.

Rüyamda hiç yalnız olmadım mesela.
Öpüştüm, seviştim, sevdim, sevildim de.
Hep sarıldığım bir beden,
Hep mutlu olmak için bir neden vardı.

En aksiyon dolu anlarda, öyle biri gelirdi ki yanıma,
Hafızamda yer etmiş, hayatımdan teğet geçmiş.
Fantastik dünyanın sınırlarını zorlardık birlikte.
Aklın almadığı, bilincin olmadığı bir macerada.

Düşerken ben, elimden tutar.
Ateş hattında ardımı kollar.
Bir de güzeldir ki bu şahıs,
Kaç kere vuruldum kim bilir?

Bazen ayrıldığımızı görürüm, bir trene biner gider.
Peşinden koşsam da yetişemem, orada beni terk eder.
Çünkü söylemedim sevdiğimi, hissetmekle yetindim.
Şimdi söylediğim şey ise, keşke zamanı geri alabilseydim.

Zamanı kontrol eden biri olurum,
Olaylar farklı gelişmiş.
Yine ayrılıyoruz ancak,
Bu kez durumlar değişmiş.

Bir tepede oturmuşuz, önümüzde bir masa,
Aşağıda bir deniz, keşke rüya olmasa.
Ayrılık vakti geldi, masaya yatırıldı sevda.
Manzara yanıltmasın sizi, bu kesinlikle bir veda.

Zamanı geriye al, her şeyi düzeltebilirsin diyor.
Belki başka bir evrende, başka şeyler oluyor.
Yaşadığımız onca şey, gözümün önünden geçiyor.
Bir de akşam üzeri olmuş, güneş de bir yandan batıyor.

Dedim ki; gelecek rüyama gel, ben orada olacağım.
Zamanı boş ver sana, yeni bir hayat sunacağım.
Bana ayrılan sürenin sonuna geldik bugün.
Son sözümü söyleyeyim, çünkü birazdan uyanacağım.

Seninle yaşadığım hiç bir anı, yaşamamış olmak istemezdim.
Ben ancak rüyamda mutluyum, yaşamış olmak istemezdim.

"Her şey bir rüya kadar güzelse, mutlaka uyanırsın." nietszchenintorunu