ruhun varolduğunu sanmak

Ruh kavramına inanmak ilkel atalarimizdan bize kalan bir mirastir zira o atalarimiz canlı cansiz herseyin ruhu olduğuna inaniyorlardi.

Öyle ki bir kadın karninda hareket hissedip hamile olduğunu anladiginda o sirada nehir kenarindaysa karnina nehrin ruhunun girdigini bir kartal gördüyse kartalin ruhunu doguracagina yani dogacak çocuğun o sırada yaninda olan bir nesnenin bir varligin ruhunu tasiyacagina inaniyordu.

Daha sonra bunu saçma bularak sadece ölmüş atalarının ruhlarina taptilar. Sonraları ruhu yaradan tanri veya tanrilara. Sonraki hikayeyi biliyorsunuz.

Bedenimizin içinde kesinlikle bir ruh yok. Bizi biz yapan benliğimiz sadece bizim beynimizde ve inanin bana bizi yonetende ne beyin nede ruh. Bizi yöneten hormonlarimizdir. Yarın ne yapacagimiza ne zaman sevisip ne zaman masturbasyon yapacagimiza ne yiyecegimize hormonlar karar verir.

Siz yarın caninizin ne cekecegini su an biliyor musunuz?

Dostlarim insarlar çok gelişmiş bir makinadir. Sinir sistemimiz elektirikle çalışır. Bizi kim ne için yarattı bilmiyorum ama şunu diyebilirim ki bizi yaratan içimize bir ruh koymadi.

tuzun bile ruhu olduğuna göre gayet sanılabilir.

gazdır o gaz.