bugün

dehşet içindeyim sözlük. elim ayağım titriyor şu an.
(bkz: ibret aldım sallanıyorum)
(bkz: bak yine efkarlanıyorum)
tövbe bismillah, beni sarsan, kendime getiren hikâyedir efenim. imana geldim.
hıkayede ıman ımanı ceker anlatılmıstır.
bunca yıl bosuna yasamısım! içimde bir yenılenme aynı anda 2yerde bulunma ıhtıyacı dogdu, artık bana atılan mermıler oldurucu yerlerıme gelsede ıslemez, ellerım kelepcelıyken cozer zeytın yerım. bundan sonra sabahları 3 zeytın ayıracagım ve hangısının ımanı kuvetlıyse onu ham yaparım artık!
aramızda ariflerin yaşadığını göstermiştir.
apo da insan sen de insansın görünüşte.ikinize de insan muamelesi mi yapmak lazım. seni güzel yapan senin nasıl düşündüğündür. güzel bir kıssadan başka bir şey göremedim ben, ön yargısız bakmak lazım evvela.
''ârifin önünde üç tane top vardı.

birincisi:

- ne de çirkinim, dedi. beni kim gol diye atar ki! kapkara bir yüzüm var. üstelik meme verdim. hem, yırtığım da kocaman.

ikinci top:

- âh, seninki de dert mi, dedi. doğru dürüst ne havam var ne sertliğim. vursan iki metre bile gitmem, sıskanın tekiyim.

üçüncü top:

-şükür, dedi. yüzüm de, özüm de güzel. şeklim âlâ, yaratılışım özel. hem sertim, hem sağlamım, biiznillah. kendime saygım da tamdır, çünkü yaratanım allah! niye öyle baktınız ki, maşallah deyin maşallah!

o esnâda ârif geldi, toplara hikmet nazarıyla şöyle bir göz gezdirdi. tebessüm ederek üçüncü topa abandı. bismillah, dedi...''

***
o gün bugündür, o gol, değişik ortamlarda, hakikati arayanlar tarafından aranır...
ama kalbinde siyah lekeler olanlar, songül karlı sütyensiz, beautiful asian girl gibi sapıkça ve insanı günaha sokan yerlere girer...
ulan ne güzel konulu film izliyordum evde tek başıma. arada da uludağ sözlük açtım takip ediyordum. bir an bu hikayeyi okuyacağım tuttu, keşke olmasaydı. bir anda destur deyip tekbir getirerek banyoya zor attım kendimi. şu an suyun altında yazıyorum bu entryi. izin gününde de yapılmaz ki bu ya.
görsel
diğer bir rivayet de, şu şekildedir.
(bkz: #20910438)
umarım faydalı olmuştur.