resim yapabilen kadınlar

her zaman ilgi cekici kadinlardir. cunku benim yapamadigimi yapabiliyorlar. ayni zamanda yaraticilar. yaratiyorlar. yoktan var ediyorlar. ayrica havalilar. dur sana bir sey cizeyim dediklerinde "vaov" demene sebep oluyorlar ve yaptiklarina hic sasirmiyorlar bile. bense bu sirada onlara surekli resim yaptirtip onlari izliyorum. bazense onlarin mankeni oluyorum. mesela eski sevgililerimin cogu resim yapabiliyordu. resim yapamayanlar da yine benim yapamadigim bir seyi elbet yapiyordu.

Parmaklarından renkler ve desenler, motifler ve imgeler, soyut ile somut imzalar dökülen kadınlar. Kadınlarımız... Yok bu değildi. Her kadının harcı değil parmaklarının renk ırmağı olması. Sanatsal yetileri coşkun, iç dünyaları aşkın kadınlardır. Çöp adam çizemeyen ellerim el pençe divan durmaya alışkın olsa önlerinde divan dururacak da benim ruhum el pençe divan durur önlerinde. Çöp adam çizemiyorum: dram bu'dur.

Eski sevgilim resim yapardı. Bir gün benden nü için poz istedi. Soyunup karşısında dikildim. ulan 2 saat gecti bitmedi, 4 saat oldu bitmedi. 5 oldu yok, 7-8 derken ”off ya üzücü şeyler düşün" diye aglamaya başladı. Niye kız dedim. "Ya yine boyam bitti" dedi. Anlamadım ben bişi.

O gün bu gündür, poz vermeye teybeliyim.