radiohead calinca slow motion a gecmek

ilginç bir duygudur.. sebebi öncesinde dinlenilen hareketli parçalardan sonra gelen şarkının bünyede oluşturduğu adaptasyon sorunudur.

bahsi geçen playlist;

1.till there was you (original club mix)
2.dj tiesto - dance4life
3.gogol bordello - start wearing purple
-- entering slow motion --
4.radiohead - karma police
5.radiohead - there there

(bkz: radiohead çalınca ağlamaya başlamak)

(bkz: oynatalım uğurcuğum)

(bkz: creep)

hayat yavaşalar çünkü o anda. bunun her zaman tek açıklaması vardır. radiohead hep farklı duyguların şarkılarını yapar ki onlar da thom yorke dan başkasının insanlara hissettiremedği duygulardır. ne robbie williams ın 80 milyon dolar ı alıp da adam gibi şarkı yapmaması ne de chris martin in "radiohead grammy alacak kadar iyi bir grup değildir" söylemi.
ver coşkuyu derler ya;
ver hüznü be thom yorke. ver hüznü...