bugün

yenilen okkalı bir tekmeden geriye kalan bir hatıradır.hayata dair trajikomik bir detay...

daha küçük yaşta şakayla karışık da olsa yerini alır küçük bir ayak izi, yırtık pırtık pantalonumuzun arkasında. o zamanlar yediğimiz tekmeler, ders aralarında oynadığımız oyunlardan ibarettir.

sonra yaşayanlar değil yaşananlar tekmelemeye başlar insanı büyüdükçe. ve her daim hayattan yenilen bir tekmenin izi popomuzda.