plakası 93 olan şehir takımının taraftarı olmak

"maça en az 2 dakika ilave edilecektir" anonsu yapıldığı vakit hayal kırıklığına uğramaktır.

anadolu takımları bu olaya kendini iyice kaptırmaya başladı. trabzonspor, bursaspor, ankaragücü ve gaziantepspor vb.. takımlar, dakikalar il plaka kodunu gösterdiği an bağırmaya başlıyorlar. türlü türlü organizasyonlar yapıyorlar.

şu an 80+ olan plakalar yavaş yavaş 90+'ya ilerlemeye başladı. tabi bu daha kaç yıl sürer bilinmez. ama yıllar sonra il olup, plaka kodu 90+ olan yerleri bir sıkıntı bekliyor. şehrin takımı olursa, o dakikada bunlar da bağırabilirler. plakası 90 olan takım için sorun yok, hadi 91'de kurtaralabilir. 92'de gayet normal. ama 93'ten sonrası birçok maçta sorun olacaktır.

ikinci yarı takımlar sahaya çıkarken şöyle bir diyalog olabilir;

- kaptan, bu devre bol bol kendinizi yere atın.
+ hayırdır, konu ne?
- yahu atın kendinizi. hakem maça en az 3 dakika ilave etsin, yoksa bağıramayacağız. o kadar balon filan aldık, herkes 93. dakikayı bekleyecek.
+ taraftarlarımızı üzmeyiz öyleyse. gerekirse aynı anda kendimizi yere atarız.
- helal olsun, büyük kaptan şık şık şık.

tabi şöyle bir risk de var; maç 90. dakikaya geldiyse, skor büyük ihtimalle netlik kazanmıştır. 3-0 gibi net bir skor varsa o saatten sonra bağırsan ne olur?

önce Bursa Sporun başlattığı daha sonra ise anadolu takımlarının hemen hemen hepsinin yaptığı il plakasını saatin göstermesiyle başlayan bağırmayla karışık desteği asla yapamayacak olan, yapsada bi anlamı olmayacak ilin taraftarı olmaktır.umutsuz vakadır.