pazar günü sokakta gezinirken hissedilenler

kepenklerin yarısı inik, hava her pazar olduğu gibi kapalı, acaba evde oturup kitap mı okusaydım, yarın da bir sürü iş var, acaba eve mi dönsem, yok lan dur inmişken bir bira içeyim, evden ne çabuk döndün demesinler, alay etmesinler, saç tıraşım da gelmiş bu arada, oh meşgale çıktı ne güzel, arkasından da pazar banyosu, bir de bizimkiler olacaktı üzerine ...

insanlar yürüyor.

pazar sabahı 7'de bir parkta geziliyorsa, hissedilen tek şey yaşamaktır.

hiçlik.

her pazar hissedilendir;

(bkz: formatı sikmenin dayanılmaz hafifliği)

(bkz: pazar günleri travması)

yalnızlık.

arabasiz, gürültüsüz güzel bir gündür ama ertesi gün calisilacagi icin nefret de edilebilir.