bugün

Baba ölünce oğul gömer ama kız babayla beraber girer toprağın altına baba ölünce.
savaşta da babalar oğulları gömer.
daha küçük bir çocukken, dünya tek bir mahalle arasına sıkışmış, dedikoducu teyzelerin terliklerinde bir yağmur zamanı sonrası çıkan şap şap sesleri eşliğinde ıslanmış bir vaziyette eve geldikten sonra öğrenilen durumun getirdiği şok etkisi ve acısıdır. yağmurlar yağdı, çocuklar büyüdü. dünyanın mahalle şeklinde değil elips şeklinde olduğunun farkına varıldı ve babalar toprak oldu.

babası toprak olan herkese.
Babaların oğullarını gömmesi kadar acı olmayandır. Anadolu'da güzel bir dilek vardır;"Ölüm de sırayla olsun."
savaşa ta babalar oğullarını, barışta oğullar babalarını gömer. *