bugün

belki kader, belki looser olma durumu, belki de negatif düşüncenin sonucu veyahut istikrarsızlık sonucu olan şey.

çocukluğumdan beri, hangi oyunu sevsem ve hangi oyunu oynasam hep kaybederdim. beyblade ile başladı bu durumu farketmem. apartmanda turnuva yapardık, ne kadar hızlı ve sert çevirirsem çevireyim bir şekilde benim beyblade im durur ve sonuncu olurdum.
ondan sonra basketbol oynamaya başladım. deli gibi severdim oynamayı ve iyi de oynardim aslinda. ama maclarda hangi tarafa geçsem kaybeden o takım olurdu. en iyi oyuncularla bile oynasam, hep eşit skorla ilerlese de, son bi sayı kala ya bir şekilde çok kolay bi sayıyı kaçıran ben olurdum ya rakip topu kapar ve giderdi oyun elimizden. bu neredeyse istisnasız hep böyle olmustur; hatta su dönem bile oynasam böyle olur.

lisede deli gibi satranca merak saldım. taktik öğrenmek ve geliştirmek için çok çalıştım. aslında bayai öğrendim de.. yani çok güçlü rakipleri de yendiğim olmustur, gelgelelim 10 macın en az 7 si mağlubiyettir.
ve hala böyle... telefonda en çok vakit harcadığım şeylerden biri online satranç.z çok iyi kombinezonlar üretirim, bir çok hamle sonrasını görürüm, rakibi oldukça zayıflatırım lakin bi yerde kesinlikle aptalca bi hata yapıp her şeyi berbat ederim ve bir şekilde oyunu kaybetmeyi başarırım.

bu durumun kaynağı ne bilmiyorum. iyiyim diyebileceğim neredeyse her konuda ne yapıp edip kaybetmeyi başarıyorum bir şekilde. kazanmaktan değil oyundan keyif almaya çalışıyorum ama olmuyor da maalesef.. motivasyon kalmıyor.

intihar mi etsem bilemedim.