bugün

yedek oyuncu konumunda olduğunuzu size hatırlatan bazen sevinçli bazen kederli beşiktaş lı olmak yeter bir oluştur.

"oyun" kavramı çoook geniş bir alana yayıldığı için sadece belirli bir dalda, futbolda anlatıcam boktan bir yönünü. ahaha.

aslında maç çok önemli, liselerarası turnuvada final maçı. finale gelene kadar taş çatlasın 25 seyirciye karşı bütün maçlarda 11 çıkan ben final maçında 10k kişinin karşısına çıkacakken baltalanıyorum ulan. kafamdaki düşünce, "olsun lan. yedekten girmenin de havası var. baksana tribündeki kızların nefesi ensemde olcak eheh" diye angutca bir düşünceyle elimde tekmeliklerim oturdum yedek kulübesine. devre arası oldu fanlarım ismimi zikredip hu çekiyorlardı. ben de muz ortalar kesiyordum diğer yedek arkadaşlarıma. her iyi ortadan sonra dönüp rakip takımın tribününe keskin bir bakış atıyor ve yere tükürüyordum. pis demesinler diye üstüne basıyordum tükürüğün.

2. yarı başladı, dakika muhtemelen 50-55 arası. saçlarımı düzeltip diğer yedeklerle "x kabak olmaz y kabak" oynuyorduk. papazım zaten. karizmam var. en nihayetinde hoca baktı olacak gibi değil, takım gol atamıyor bana "kalk gir yürü oyuna, allah belanı versin senin" dedi. tekmeliklerimi ağır ağır takarken götüme bir tekme attı antrenör,
-koooç. ayıb oluyo ama. dedim. tükürdü arkamdan, koşa koşa yan hakemin yanına geldim. aga şunu al ama ağır hareket et, tribünün nefesini hissetmek istiyorum dedim.

orgazmdan daha zevkli anlar diyorsunuz ya. işte bu tam o an. kızlar adımı çığırıyorlar. erkek arkadaşlar "baba, kral, reis, yarbay" gibi şeylerle beni motive ediyorlardı. açma-germe yaparak oyundan çıkan yetenek fakirini bekliyorum. arada ukala ukala bakışlar atıyordum rakip yedek kulübesine.

artık vakit oyuna girme vaktiydi. kafamda,arkadaşla ellerimizi çarpıştırıp, yerden bir tutam toprak almak ve onu öptükten sonra havaya fırlatıp gökyüzüne bakmaktı. bunları yaptıktan sonra "kontrolsüz güç güç değildir" diyecektim. çıkan gerizekalı oyuncu geldi, geldii.. işte o an.. çaktık ve tam oyun alanına ceylan gibi seke seke girecem gerizekalı götüme bir de şaplak attı. bütün dengem, konsantrem, retrom yarra yedi. dengem bozuldu. 4-5 tane yalpalı adım attıktan sonra yüzüstü yere kapaklandım. allah belasını versin. o anda bir kahkaha patladı tribünden. hiç kalmasam, keşke ölsem burda diye düşünmeye başladım, tam bu düşünce beni sarmışken hakem gelip, "bacağın kanıyor, tedavi ol öle gir tekrar." dedi. "hepinizin anuna koyum" diyip tedaviye gittim. tribünden çıt çıkmadı. psikopat arkadaşlarım vardı. susturmuşlar. mum gibiydi herkes. girdim oyuna 2 gol çaktım. süperim lan ben yarram.