bugün

onurlu yaşamak hayatını boşuna harcamamaktır. asaletli olanın işidir onurlu yaşamak.ne için yaşadığını bilmek idealist olmak ve ideali uğruna ölmektir. onur kibirdir biraz da.yalakalıktan riyakarlıktan uzak olup aynı zamanda bağışlayıcı olabilmektir. kendini sevmektir.
onurlu yaşamak günümüzde çok sayıda insanın beceremediği iştir.ve gene onurlu insan günümüzde çok az yaşayan insandır.
insanın, maddiyata gözlerini yumup, maneviyatın getireceği huzur için hayata anlam katmasıdır. aç ve uykusuz olsa da hayatı boşlamamasıdır.
onur kelimesi tanıma tabi tutulduğunda bunu yaşamla birleştirmek kadar zor bir eylem yoktur.insanlar enderun mekteplerinde ağiltimediğine göre , kendilerine bastırılan tüm görev gibi hak gibi lanse edilen nev'ilerden ötürü kendi onurunu yine kendi yaşamdan alır .

(bkz: hakkımı ver gideyim adalet)