bugün

özdemir asaf'a ait şiir.

Şarkılar değil de
Hep kulaklar bitiyor,
Onarmak zordur.

Bir yürek üşümüş
Kapamış kapılarını,
Onarmak zordur.

Bir şey yitirilmiş
Hiç eskimeyecektir,
Onarmak zordur.

insanin içine düşen korku
Özgürlüğünden olmuştur,
Onarmak zordur.

Ölümü düşünmek yenilmek,
Sevmek ölümü yenmektir,
Onarmak zordur.
dolayısı ile yapıcı olmak zordur. bozmak kolaydır. onarmak emek ister,ilgi ister,alaka ister,sabır ister bunların hepsi de bir insanda ise o kişi erdemlidir denebilir.
fazla iyimser bir söylem. bazen ortada ne onarılacak bir ruh ne de bir beden kalır.

şu karşıda duran ruh mu? bakma onun parıl parıl parladığına. parlıyor; çünkü ölümün soğukluğunda buz kesmiş. ya da şurada duran beden mi? "neyi onarayım söyle bana, yalvarırım.." diye soracak kadar bile gücü kalmamış şu bedenden mi bahsediyorsun? nasıl o nefes alan, yürüyen, gezinen ruhsuz et parçasının yaşadığını iddia edecek kadar cürretkar olabiliyorsun? yaşam kelimesinin içini bu kadar mı boşalttın?

hayatın anlamından haberi var mı ki konuşuyorsun seni hayat acemisi seni..
diye yorum yapılası ve her kelimesine katılınası ŞiiR.
"şarkılar değil de
hep kulaklar bitiyor" dizeleriyle beni hüzünle saran, büyük şairin güzel şiirlerinden biri.
bir yürek üşümüş
kapamış kapılarını,
onarmak zordur.

her şey anlatılmış zaten..
sevmeyi unutmuş bir kalbi onarmaya kalkmanın ne kadar imkansız olduğunu insana anlatan ve ağlatan şiirdir.