bugün

ucuz olması hasebiyle öğrencilerin büyük çoğunluğunun tercih ettiği, yer yer abuk sabuk yemeklerin (tövbe de lan, nimet o) çıktığı, genellikle gruplar halinde gidilen, masada sepetlerce ekmeğin olmasına rağmen, dünden beri bir şey yemeyen, kahvaltıyı es geçen arkadaşlardan dolayı sepetlerin bir kaç saniye içinde eridiği, doğru düzgün bulaşıkların yıkanmamasından dolayı titiz kız ve erkeklerin kaşık ve çatalları peçeteyle silmeleriyle hatırlanan yemekhanelerdir.
(bkz: terkos suyu)
Balik olacagina dair duyumlar alindiginda kacilmasi gereken yerdir.
çukurova'dakinin gerçekten mükemmel olduğu yemekhane. heö ucuz, hem de çok lezzetli. kötü değil demiyorum, gerçekten çok lezzetli
sırasından yanına yanaşılmayandır.
(bkz: turan emeksiz reyiz)
bir aralar en ucuz olan istanbul Üniversitesininkiydi.
(bkz: 50 kuruş)
et ve kıyma içeren yemeklerden uzak durulmalı. at eti çıkabilir.
öğrenci için bir nimettir. az parayla çok karın doyar.
ucuz olmasından dolayı öğrencilerin sıraya girip yemek yediği yer.
o kadar çok kişi gelir ki menü bir anda değişebilir, en çok değişenler:tatlı olarak kadayıf(kemalpaşa), helva, elma(armut) diye menü gittikçe düşer.
(bkz: uludağ üniversitesi yemekhanesi)
en kralı istanbul üniversitesi beyazıt kampüsünde olanıdır.

haliç ve boğazı aynı kareden gören yemekhanedir.
-bahattin abi bunun içınden kıl çıktı ya..
+ne çıhcaktı? Araba mı çıhcaktı?
-mavi ekran.
özellikle kız bulunan masalara oturulup, kızlar sana yazıyormuşçasına cool davranılan mekanlardır.
tek yanağı kaldırıp tebessüm etmeler falan. evet iğrenç bi insanmışım.