bugün

**
genelde komik konu başıdır. hatıralar ortaya çıkar, ortama neşe katar. o pisliği yaratmak için ne anılar yaşanmıştır, o pislikte yaşarken ne anılar yaşanmıştır..
Dağınıklık,pislik ögrenciler için övünç sebebidir:D
Arkadaş eve gelir odanıza girer ve siz dersiniz ki;
-abi kusura bakma odam dağınık ya.
-yok olm ya senin odanda bişey mi benimkini b.k götürüyo.
vardır böyle bir olay. birisi bir sıkıntısını anlatırken

"o da bir şey mi" diye araya girmeler. karşındakinin acısıyla, ya neşesiyle dalga geçmeler, o da olmadı "benim yaşadıklarımın yanında seninki hiç kalır" demeler.

(bkz: başkasının üzerinden kendini tanımlamak)
(bkz: görecelilik)
+ ya ben yurttan sıkıldım ayrı eve çıktım biliyon mu hacı.
- hadi ya ehe ehe vay ballı pezevenk kız da atıyosundur eve şimdi.
+ ya arada bir düşürüyoruz bişeyler işte...

(eve gidilir)

- bu ne olm böyle ya bu koku ne cam aç lan
+ haa geçen gün eve eşşek getirdim de samanıydı sıçmasıydı falan koktu tabi
- !? ne eşşeği lan?
+ abi sana bişey söylemem lazım ben kız atıyodum diyodum ya sana yalandı o köydeki alışkanlıklarımdan vazgeçeme---?
- sus sus dinlemek istemiyorum tamam
"öğrenci evim benim sidikli kontesim, ne kadar bira şişesi biriktirirsek o kadar iyi"dir, aslında övünmek değil, öğrencinin duyduğu utanç ve rahatsızlık karşısında geliştirdiği bir savunma mekanizmasıdır.
(bkz: aslan yattigi yerden belli olur)