nusret görgüsüzlüğü

Utanmak aslında duygu değildir. Çünkü nörofizyolojisine ve Freud ( bu arada Freud nörolojiye ciddi derecede ilgilenmiş tesadüfi değildir) yaklaşımına baktığımızda süper ego bizim bir anlamda toplumsal olmamız, normlara uyumamız için geliştirdiğimiz mekanizma ve bugün geldiğimizde nokta bir insanın frontal lob(alın lobu) yapıları zedelendiğinde organize olmama, dürtüsel hareket etme, toplumsal kuralları her şeyi hiçe sayma, ahlak yitimi vb semptomlar gelişiyor. (tıpkı pıck sendromu ya da çeşitli demanslardaki gibi)
Bu yitimin dereceleri değişiyor. Nusret de olan da bir anlamda böyle bir şey.
Utanma olmayınca her türlü görgüsüzlüğü yaparsınız bundan rahatsız olmazsınız.
Sadece diğer insanlar bu durumdan rahatsız duyar.

Nusret in ruhsal durumu sağlıklı denilemez tabi bir de topluma yansıyan kısmı var.

Aslında psikolojide buna "doğruluk yanılsaması" deniliyor.

Bir anlamda reklamın iyisi kötüsü olmaz kafasıyla hareket edip gündemde kalanların toplum tarafından kabullenilişi...

Çünkü iyi ya da kötü  doğru olsun ya da olmasın fark etmeksizin  gördüğümüz duyduğumuz şeylere inanmamız olası görece yüksektir.

Belirli bir fikre duruma olaya maruz kalmak aynı benzerlikte başka şeylerle yeniden karşılaştığımızda bize daha inanılır gelmesi için yeterlidir.

Yani özetle doğruluk yanıltması etkisi aynı siyasi sloganlar, ay o dini etkiler ya da tıpkı Nusret davranışlar vb. yinelemeli biçimde maruz kalan kişiler (toplum) için potansiyel tehlike.

Tabi Nusret kafası da olanların Nusret'i savunmaları ayrı bir mevzu