bugün

Bizim birinci katta otururdu. Apartman çocuğuyduk yalan yok. Şimdi o mevkide oturan pkk lılar gibi o. çocuğu değildik lakin. Nusret dede çok sinirli adamdı. Daha bir kere görmemiştim ki kaşları birleşmesin çatılarak. Çok yavaş ama etkiliydi nusret dede. O 1. katta hırsızı kollar, yolcuyu yollar, cama top atan çoluk çocuğa kızar yaşar giderdi ama bilirdik. Nusret dedemiz oradaydı, hep olduğu yerde. Bir gün aşağı, dizimi kanatıp eve ezan sesiyle dönmeye inerken Nusret dedenin o cansız, mor ve şişmiş yüzünü gördüm. Ölüm vardı. Gerçekti. 5 yaş büyümek diye bir şey vardı ve o an gerçekleşmişti. Elimden topu bırakıp... Neyse tahmin etmişsinizdir gerisini canlar.