bugün

ne diyeyim sözlük, ne diyeyim..
Hala aklıma geldikçe çok üzülüyorum sözlük.Mutlu olmalıydık biz sözlük.Böyle saçma sapan hayatlar yaşamamalıydık.Saçma sapan kişilerle uğraşmak zorunda kalmamalıydık.Ki ben çok sıkıldım artık.Başka kimselerin triplerini hiç çekemiyorum.Çünkü biliyorum ki değmiyor kimseye, kimseyi o kadar sevemeyeceğim, kimse de beni onun kadar sevemeyecek.. Biliyorum çünkü çok denedim.
Bazen bu düşünceler kafamın için de günlerce yankılanıp duruyor, dayanılmaz bir hal alıyor o sıra hayat, şöyle ki saniyeleri tik takları sayıyorum.Sonunda dayanamıyorum telefonu elime alıp arıyorum.Ya ne var sanjay!!! diye bir tepki alıyorum ya da önemsiz bi kişi sizi ararda sizde yaptığınız işi elinizden bırakmazsınız,alaycı bir tavırla konuşursunuz aradada kuyruk acınızı yatıştırmak için laf ittirirsiniz ya ve aranızda saçma bir konuşma geçer ya öyle bir durum yaşıyorum.Haa bi de sadece onu seks için istediğiniz ile suçlanırsınız.Eee insan sinirlenmez mi? Sinirlenir elbet.Çünkü siz onu nasıl bir biçimde aramışsınız ama karşındakinin zerre umrunda değilsiniz.Oysa ki siz onun hayatında ona en fazla değer veren, her durumda yanında olan, onun için en fazla uğraşmış kişiydiniz.Karşınızdakinin aklına bunlar gelir mi?Gelmez tabi niye gelsin? Neden gelsin? işte diyorum ya sözlük ne diyeyim diye.Heralde en denilesi şey kimseye kendinden fazla değer vermeyeceksin.Hayatını onun üstüne kurmayacaksın, ulan bırak geleceği yarınını bile düşünmeyeceksin kimseyle.Çünkü hepimiz çiğ süt emdik en nihayetinde..Yoksa genel olarak hayatınız on numara gitse bile.içiniz halen hiroşima gibi kalabilir.
(bkz: çak çak çak kafam göt gibi)