müslümanların acayip derecede menfaatçi olması

bir tespittir.

bu insanlar sırf inandıkları yaratıcının gözüne girebilmek, ona yaranabilmek hatta vaat ettiği cennete girebilmek ve orada yaşayabilmek için günde 5 kez anlamını bilmediği şeyler okuyarak yatıp kalkmak suretiyle saçma sapan hareketler yaparlar, hangi amaçla yaptıklarını bilmeden 17 saat aç kalırlar ve putlara inanmadıklarını söylemelerine rağmen bir yapının etrafında beyaz kıyafetler giyerek defalarca dönerler üstüne üstlük bunu yaparken ağlarlar. ağlamaları tamamen samimiyetsizlik belirtisidir. bu "bak yaratıcım ağlıyorum ne kadar samimi gerçek bir kulum beni cennetine alırsın artık" deme şeklidir. ama yemezler.

Günümüz müslümanlarının çoğu için doğru tespit. bir çok müslüman ülkesi fakirlikten kırıldığı için maddiyat ve menfaat dinin önüne geçmiştir. Türkiye için ayrı bir parantez açacak olursak kısa bir ekstra tespit yeterlidir. türkiye'de muhafazakar partilerin tamamı aynı zamanda liberal oldukları için getirdikleri düzen bunu gerektirmiştir. zaten maddiyata ve menfaate önem vermeyen insanların bir çoğu da bu sözde müslümanlar yüzünden islamdan soğumuşlardır.
bu durum aynı zamanda paraya düşkünlükle, hak aramayı karıştıran bir müslüman kesim oluşturmuştur. bu kesim hak arama eylemini bir menfaatçilik olarak görecek derecede radikalleşmiştir. söylemlerinden bunlar çıkar ancak kendileri ne derece bu görüşe ayak uyduruyor bilmiyorum.

bir kısmı için malesef doğru .
mücahitlikten müteahitliğe terfi eden,
zengin olduğunda gururundan insanları sinek gibi gören
herşeyi kendisinin olsun isteyen
yaptığını riya için yapan
müslümanlığıda kimseye bırakmayan o rezillere yazlklar olsun .