muhallebi tenceresinin dibini kaşıkla kazımak

çocukken, annenin imal ettiği enfes muhallebiyi tabaklara dökmesinden sonra tencerinin dibine yapışmış, nispeten katı ve yanmış kısmı çorba kaşığının ucuyla kazımak, koca kaşığı ağza sokup dondurma gibi emmek, o dipte kalan muhallebinin tabaktaki muhallebiden daha tatlı, daha güzel gelmesi...

milli türk sporlarının en önde gelenlerindendir. oh yarasın.

dilin üstüne metal tadı gelmesini sağlayan bir davranıştır. sokak direği yalıyormuş gibi olur insan.

muhallebiler kaplara dağıtıldıktan sonra kaşığın üstünde kalanı donmadan yemek ayrı bir zevktir. ama esas tencerenin dibine gelindiğinde, kaşık yerine on parmak* kullanılması daha da bir keyiflidir.

bunun puding için olanı da var. parmakla sıyırırsın onu da...

hurafeye göre düğünü kışın olcak kişidir. **

80lar ve 90lar çocukluğunun vazgeçilmez olayı.