umut sarıkaya nın montla sıç tan sonraki ikinci şaheseri.

sabah havanın kapalı görüntüsüne aldanıp da kalın montla evden çıkan ve akabinde güneşin açması ile hayvan gibi montun elinde kalması ile dellenen gencin feryadını süper çizmiştir.

tedarikliyim diye sevindim durdum,
sıcağı görünce yandım kavruldum,
mecnun oldum çöllere savruldum,
kırk kapıya muhtaç eyledi mont beni...

bir garip ercanım bu dünyada konar göçerim,
gahi ağlar gahi gülerim,
mont elde diyar diyar gezerim,
onulmaz dertlere saldı mont beni...

- oha! bütün gün elde mont taşıya taşıya erdim lan...çilelerin en büyüğüymüş gerçekten. erdim be!...yuppiiii!...
neo epik bir tadı olan(yaladım yuttum) umut sarıkaya şiiri.

(img:#498904)
bu günlerin şiiri.
Mevsimi açılmıştır.