bugün

Küçük diye onu az ezmedi anne babası , çocuk belkide bu yüzden hep büyümek istedi ama nafile o acı o sabır .
anne ne zaman gidicez ya!
o nefret eden çocuk benim. yerdeki marleyleri, etrafta benzer olan şeyleri, halıdaki simetrik durumları, evsahiplerinin kaşını gözünü izlemekle geçti ömrüm. şimdi noldu derseniz her plakayı okuyan aklında tutup bedava olan beyni hor kullanan bir birey oldum. *
bilgisayar olmayan bir eve gitmiştir.
yaramazlık yapamayan haber programı izlemek zorunda kalan çocuktur. yaramaz çocuk ise misafirlikten nefret ettiren küçük çocuktur ki kategorisi farklıdır.
oyuncak yoktur .
arkadaş yoktur .
misafir gidilen evde çaktırmadan döven bir abi yada abla yüzündendir. sen de iki dakika otur velet! o logitech kulaklığı yeni almıştım. hala ağlarım.
evindeki oyuncaklarından ve hayal ettiği karakterlerden oluşan dünyasında bulunmak isteyen çocuktur. ayrıca insanın çocuk bile olsa evi gibisi yoktur.