bugün

Yahu anlamiyorum insanları biz kensimizi bildik bileli paso orada buyuduk kocaman pofuduk koltuklarda tv karsisinda hoş sohbet falan başkalarinin evlerine gittigimde kitli olmasina şaşiriyordum.
"Modernleşen dünyanın suçudur, artık teyzeler günlerini Çiçek Izgara da alman usulü yapıyorlar, asıl bunu açıklayın bana." diyerek beni isyana zerk eden doğru tespittir.
hiç bir zaman oturmadığımız, son derece süslü ve rahatsız koltuklar, hiç bir zaman kullanılmayan vitrin tabak bardakları
bulunan odadır. evin en büyük odasına tekabül eder. çok gereksizdir.
sırf o salon için, ablamla yıllarca aynı odada, ranzada, tıkış tıkış dolaplarla büyüdüm.
kaç kere o ranzadan düştüm hatırlamıyorum bile.
eve misafir geldiği halde misafir gelince açarız deyip de misafiri misafir yerine koymadığımızı kanıtlayan gizem dolu ev bölümü...
Deşmeyin yaramızı yav 8 sene once evlenirken 6-7binlira para harcadık toplasan üstün 20defa oturmadık hala. illaki aldırdılar neymiş efenim onsuz olmazmış.
misafir odası çocukluk hezeyanımdı.

yeni bir eve taşınmıştık. ev küçük idi. annem vitrini koltukları misafir odasına istiflemek zorunda kalmıştı. bir gün komşunun oğluyla evde oynuyorum. oğlan bizim misafir odasına girmek istedi ben ne kadar engel olmaya çalışsam da başarılı olamadım. dur orası misafir odası girme felan desem de fayda etmedi. nihayetinde çocuk kapıyı açıp odaya daldı. oğlan, odanın o peşmürde halini görünce " ahahah bu nassı misafir odası" dedi. çok utanmıştım.