mezhebi dinden üstün tutmak

saçmalıktır önce din gelir, mezheb yoldur coğrafi, insani farklılıklar olabilir ama müslümanlık ortak paydası unutulmamalıdır.

(bkz: alevi misin sünni mi)

Asimetrik yüz hatlarına sahip olduğu halde sırf renkli gözlü diye sevgili için yakışıklı biri demek gibidir. Bütün parçalardan daha büyüktür.

sonuçta her şey bir yorum oluyor ve bunda siyasi durumların etkisi büyük. din yaratıcı- kul arasında kalsa inan kimse bunun ayrımını görmez. ama toplumsal hayat öyle değildir, siyasi hayata bulaşırsa din de siyasi taraf için gayet kullanılır. bu taraflar birbirlerini din üzerinden suçlayabilir, kendi dini algısını doğru diğerinin dini algısını sapkın olarak gösterebilir.

bunların altında hep siyasi rantlar vardır ama din hiçbir zamanda yaratıcı-kul arasında kalmamıştır, mesele çünkü bir inanç meselesi değildir. din bir ideolojidir, bunun ortaya çıkmasındaki nedenlerin ardında sen kendi kendini tatmin et mantığı yoktur. sen belli bir dine inandırılarak aslında belli bir kalıba sokuluyorsun ve bu kalıp senin toplumda olan rolün. bu kalıbın çıktığı yer önemlidir, mesela bir toplumu görüyorsun ve sorunları tespit ediyorsun, kendince bir ideoloji oluşturuyorsun bu ideolojinin amacı toplumsal hareket sağlamak ve bir şeyleri insanları organize ederek gerçekleştirmektir. bu yüzden dinin sosyal yönü fazladır ve bunun toplumsal hayata yansıması zaten dinin varlığının nedeni olmuş oluyor.

sorun ise, belli bir toplum modeli ve belli bir çağın anlık çözümlerinin seneler sonra bile kullanılmasıdır. bu sığlık yapıyor ve sorunlar oluşturuyor ama işte dinin yanılmazlığı ve her daim geçerliliği buna neden oluyor. kişiler toplumu sürekli devam eden ve çağa göre ihtiyaç olan bir kurum olarak görse böyle bir durum olmaz ama öyle de din nasıl olurdu onu da bilemeyiz.

ha işte konudan kopmayalım, mezhepçiliğin altında olan şey onun toplumsal hayata atılması ve belli bir kitlenin kendi çıkarlarına göre dini yorumlamasıdır ve din mezhepleri bilinçli olarak tetikler. bakın hangi dinde ayrım olmamış?

hepsinde olmuştur, hepsi belli bir süre sonra bölünmüş ve bir kısmı kaybolmuştur. bu ayrımı bir sorun olarak görmek yerine bunu toplumun gerçeği olarak kabullenmek daha doğru. çünkü toplum zaman geçtikçe farklı şeylere ihtiyaç duyuyor ve dini ona göre yorumluyor. bu da ayrı bir farklılık olmasına neden oluyor.

kısaca, mezhepçiliği bir dinin kendi içinde özellik olarak almak yerine toplumun gerçekliği olarak almak, sorun görmek yerine esas sorun olan şeylere odaklanmak daha faydalıdır.

Şii mezhebine has bir tutumdur. Bunun geçmişini tarihçiler daha iyi bilirler. Biz zaten şu an herşeyi bariz görüyoruz.