bugün

Olsada yesek.
görsel
olum 5 kuruş lan 5 kuruş.
Çocukken müptelası olduğum dondurma alternatifi. Vay be. Zalimsin zaman.
Al işte bak. Olsa da yalasak buzudur.
liseliler hatırlamaz muhabbeti yapmayın olum baya baya bugünün ilkokullusu bile biliyor bunu.

kolalı tabiki de en güz
O jelatini koparana kadar zaten erirdi lan. Hey gidi beyyy.
10 kuruş olduğu zamanları biliyorum be. beden eğitimi dersind maç sonrası yenilen takım kazanan takıma alırdı. kaybedip de zengin olanlar kendisine de alırdı. diğerleri bön bön bakardı çeşmeden su içerdi. allah tan iyi top oynuyordum. *
(bkz: kanka dilim kırmızı olmuş mu)
Çocukluğumuzun demir başı. Poşet dişlerle açılıp tükürülürdü.Buzu yalayıp, ısırıp, tükürdükten sonra buzun bir kısmı da eritilip sıvı forma dönüştürülürdü. O su kafaya dikilip keyiflenilirdi. Suyun tadını şimdi aklıma getiriyorum da fare zehri diksek daha az zarar görürdük herhalde. içi kanserojen madde doluydu.

Ha bir de Mavi renkte olanını bulmak unicorn bulmaktan daha zordu. Niye öyleydi bilmiyorum. Sayılı görmüşlüğüm vardır maviyi.

Nottte: ellerim ağrıdı, telefonuma gulyabani otursun ki yazmak çok zor.

Demirbaş demirbaş.
Bir zamanlar bağımlıymış gibi hergün arkadaşlarla alınıp keyifle emilen meyveli buz. Özletti kendini şimdi..
hep canımın çekmesine karşın hiç almadığım. okulda herkes yerdi ve o koca kantinde arkadaşlarımın canımı çektirmeyi başardıkları tek şeydi meybuz. ama hiç yemedim. çünkü inanılmaz derecede çabuk hasta olabilen bir çocuktum. hasta olunca da annemin 'meybuz mu yedin sen?' diyeceğini bilirdim ve her seferinde 'amaaaaaan! kim çekecek şimdi onun azarını' der hiç yememeyi tercih ederdim. buna karşılık hepsinin kokusu hala burnumda.
Bol gıda boyalı meyve aromalı buz.
Yaz aylarında Mahalle maçlarından sonra yenilen buzlu renkli bir gıda. Favori olanı kolalıdır.
Şu an ne kadar kaliteli dondurma yesemde cocuklugumda yedigim meybuzun tadını vermiyor.
Bir eski anı. .
Yaza doğru motosikletimi paketliyordum. Ankaradan Bodrum'a nakliye firmasıyla yollayacaktım. Mahalledeki çocuklar geldi. Hiç birini tanımıyorum Ankaradaki arkadasımın mahallesindeki 2-5. sınıf aralığındaki çocuklar bunlar. Hepsi bana yardım etmeye çalıştı bende markete gittim içecek aldım bi baktım buzlukta birşey var. Meybuz'u yıllardır görmemiştim ve görünce çok sevindim hemen 15 tane aldım ve bütün çocuklara dağıttım. Dağıtmadan önce bunu biliyo musunuz diye sordum ama hepsi şaşırdı sanki " Salağa bak neden bilmeyelim ki markette satılıyor işte." Diye bakar gibiydiler. Beni yıllar sonra sebepsizce mutlu eden şey.
Zamanında emmekten ciğerimizi soldurtandır.
Leziiz arkadaşlar. Yaşım 30 olabilir ama içindeki çocuğu hicbir zaman öldürmedim.

görsel
çocukluğum dudullu da geçtiğinden çok özlediğim buzmuz.
şimdiler de ara sıra 25 krş luk kalem dondurma alarak geçiştiriyorum kendimi.
kulağıma mahalle bakkalının çocuklar kolalı meybuz geldi yumulun demesi, geldi.
Aniden canım çekti amk.
ulen be küçüklüğümün macerası. eve gelmeden annem ağzıma sıçacak diye bitirme çabası.
Genelde okulun etrafindaki bakkallarda satilirdi. Ben hic yemedim babam beynimi yikamisti soyle sartlarda uretiliyor bak yeme virt zirt. Simdilerde var midir bilemem.
çocukluğumuzun en ucuz, meyve aromalı buzu idi. fiyatı sadece 10kuruş du.
Tadını hep merak ettiğim ama "aman şimdi hasta olurum, annem de kızar. Boş yere hiç çekmeyeceğim onun dırdırını" diye hiç denemediğim meyveli buz.
çocukluğumda hiç merak edip denemediğim, varoş bir tada sahip olduğuna inandığım ürün. meybuz ne olum git parasıyla hakikisini al.