mevsimsiz kar

Umut Altıncağ'ın çok güzel bir şarkısı.
sözleri*

bir dağ yangını içerim
deli mayınlar döşenir damarlarıma
kınsız bir öfke düşerde yoluma
beni benden aşırır

mevsimsiz kar yağar
taştan demirden içeri
ak ellerini uzat
ellerini ellerime bırak

edit:imla

umut altınçağ şarkısıdır. şiddetle tavsiye edilir.

http://www.youtube.com/watch?v=7RfZ8tk-04k

rüyada görmek iyi değildir.

melodisi mükemmel olan umut altınçağ şarkısı.

özellikle son nakarattan sonra giren müzik müthiştir.

sözlerinden ziyade müziği mükemmel olan şarkı.

adama yazın palto giydirir.

özellikle müziğiyle beni benden alan şarkı. her dinlenişinde aynı hissi verebilen nadir parçalardan.

Umut Altınçağ'ın yitirilen isimli şiirindede geçen ve şiiri dahada güzelleştiren sözdür (Kaç mevsimsiz kar düştü benim topragıma)

olaki yürürüm bir başka aşka
ya da yürürüm mavi olmayan bir gülüşe
unutmaki tek aşk olduğum sensin
aşık olduğum değil

karanlıkla süzülüyor içime yıkım
dur diyorum yıkılıyorum
uçurumları baş ucuma koyuyorum sonra
okşuyorum saçlarını rüzgarda
sıcak, ılık bir koku siniyor yüreğime
gitme diyorum gitme düşüyorum
sonra beni soruyorlar bana
tanımıyorum diyorum
daha hiç karşılaşmadık
aynı çizgide bilge sus umu dinliyorlar
ben sustukca
yazık, bir çığlığın doğuşu gibi ölüyorlar
önce bir bir, sonra hepsi
sonra bir uçurumlar kalıyor birde yıkımlar
verilen herşey borçmus gibi alınıyor
önce bir bir, sonra hepsi
sonra mı bir ben kalıyorum, birde yalnızlık
uçurumlar, yıkımlar, ben ve yalnızlık
zorlu bir savaşın unutulmuş cesetleri gibi
yatıyoruz yan yana
öpüşüyoruz, sevişiyoruz da hatta
herşey oyunun yasaklarına uygun bir günah oluyor
tek umudumuzu göğe gelin ediyoruz
telli, kanlı düğün işte
üşüyor saçlar biliyorum dargınmısın
bu baharda mayısta bıraktığım gibi misin hala
vurulmuş çocuk gibi büyümemiş yüreğinde hüzün
hala kaçıyormusun zamansız
gözlerini bırakarak birilerinde
hala ellerinden tutup sevgileri
dipsiz kuyuya salıyor musun ağlayarak
küçücük bir dokunuşla son sevilen olabiliyor musun

kendin kadar aklımdasın
hala öyle savruk bir gök
hala öyle yerini yurdunu bulamamış bir mavi
ve aşkını şaşırmış bir tanrı
çoğalan sızısıyla mutlu bir yara
öyle misin mavi gözlü sarı saçlı yoldaşım
öyle bıraktığım gibi misin
gerceği yakmada hala usta mısın
yoksa çırak mı yanarken yalanda
saçlarıma dolanan aydınlığımsın
somutlaştıramadığım tek imgemsin şiirde
anlattıkça eksilen tek anlam
anlattıkça eksilen tek anlam
hala bıraktığım gibi misin
yoksa beni bıraktığın gibi mi
kaç mevsimsiz kar düştü toprağıma
kaç mevsimsiz kar düştü benim toprağıma
hala bıraktığım gibi misin..?

kaç mevsimsiz kar tanesi düşecek bakalım avuçlarıma, kaçı sen kaçı bıraktığın kimsesizliğim olacak, kaçı üşütecek beni, kaçı yanan yüreğimi serinletecek bilmiyorum biliyor musun? beni benden alan her an sana getirir.

her dinlediğimde beni çocukluğuma götüren şarkı.

konyada yağan kardır. *