mesnevi 2251 2260

2251. hayat suyu, kerem deniziydi. onun yüzünden arap da dirilmişti, acem de!

(yoksul arap bedevisinin hikâyesi ve yoksulluk yüzünden karısıyla arasında geçen şey)

2252. bir gece bir bedevi karısı, dedikoduyu hadden aşırarak kocasına dedi ki:
2253. "bütün bu yoksulluğu, bu cefayı biz çekmekteyiz. âlemin ömrü hoşlukla geçiyor. sade biz kötü bir haldeyiz.
2254. ekmeğimiz yok, katığımız dert ve haset... testimiz yok suyumuz gözyaşı.
2255. gündüzün elbisemiz güneşin ziyası... geceleyin döşek ve yorganımız ay ışığı.
2256. açlığımızdan değil mi ayı, okkalık ekmek sanıp elimizle gökyüzüne saldırıyoruz.
2257. yoksullar bizim yoksulluğumuzdan ve gece gündüz yiyecek düşünmemizden arlanıyorlar.
2258. sâmirî'nin halktan kaçtığı gibi akraba, yabancı... herkes, bizden kaçıyor.
2259. birisinden bir avuç mercimek isteyecek olsak bize 'sus, geber, babalar çıkarasıca!' diyor.
2260. arabın iftiharı, savaş ve ihsandır. sence, arap içinde yazıda kazınıp yok edilecek bir yanlışa benziyorsun.

devamı için:

(bkz: mesnevi 2261-2270)

bir önceki için: (bkz: mesnevi 2241-2250)