mesai saatleri azaltılarak istihdam sağlamak

işsizliğe çözüm olarak sunulan önerilerden biridir.

bir insanı günde 10-12 saat çalıştırıp ona yapabileceği iş yükünden fazla iş vermek yerine bir kişi daha istihdam edip çalışma saatlerini azaltmaktır.

dünyanın birçok ülkesinde dönem dönem uygulanan yöntemdir.

ilk bakışta güzel gözüken fakat uygulamada aynı güzellik sağlanır mı veya bu güzelliğe izin verirler mi dedirten öneri.
çalışma saatlerini azaltmak demek işçiye verilecek ücretin de azaltılması demek olacaktır. bu şekilde olursa da işçi aylık geliriyle ihitiyaçlarını karşılamada sorun yaşayacaktır.
zaten bu gidişle artan işsizlik farklı ekonomik modelleri bile gündeme getirebilir çünkü böyle geçici veya uygulaması zor olan çözüm önerileri ile bir yere varılamayacak gibi görünüyor.

örneğin ortalama bir gişe çalışanını ele alalım ortalama bir bankada çalışıyor olsun. Günde 10 saatten aşagı çalıştığını iddia edecek kaç gişeci çıkar? Azdır. Ortalama 10 bazen 12 saat çalışan bu kardeşlerimiz ne kadar maaş almaktadır yaklaşık olarak? 800-900 TL ortalama.

Bu adama bu kadar saat için bu parayı reva görenler, acaba bu adamı 5-6 saat diger adamı 5-6 saat çalıştırsa kaç para öder?

100 tane insan varsayalım. 20 kişinin bankada bu işi yaptıgını düşünelim. 20 zar zor da olsa doyan adam 80 aç varken, 100 tane aç doğrumaktan öteye geçemeyecektir bu kapitalist düzen içerisinde.

türkiye için uygulanması imkansız olan durumdur. çünkü resmiyette 8 saat çalışmaya minimum 630 tl ücret vermesi gerekirken, işyerleri işçiyi 14-16 saat arasında çalıştırarak aynı parayı vermektedir. bahsedilen istihdam sistemi ülkemize uymamaktadır. zira bizde az para çok iş mantığı vardır.

abd ve avrupa'da bazı ülkelerin dönem dönem uyguladığı yöntem.