melankoliye bağımlı olmuş insan

Melankoliyi hayatının her bi noktasında bulan hevesi silikilmiş tiplerdendir kendileri

ruhumu bunaltan, enerjimi düşüren insandır.
borcun olur sıkılırsın anlarım, anan baban ölmüştür acı yaşıyorsundur anlarım, başına türlü türlü şey gelmiştir yorulmuşsundur anlarım.
ama 2 gün tanıdığın birine aşık olduğunu sanmışsındır, yüz bulamayınca da oturup ağlamanı, ergen gibi her yerde aşk acını anlatan şeyler paylaşmanı anlamam.
ya zamanın kısıtlı anlıyor musun? hayatımdan şuan en az 2 dakika bu entry için gitti bile. vakit yok beklemeye, üzülmeye vakit yok işte.
o yüzden hiç bir derdiniz tasanız yokken yok aşık oldum, yok ayrıldık, yok her şey bitti demeyin, boşuna depresif takılmayın mesela.
inanın her yaşadığınızda aşk değil.
-gerçekler acıdır-

bundan sonra hep mutsuz olalım zaten alıştık amk gibi bi sözü vardı behzat ç nin onu hatırlatmıştır.

melankoli isimli şarkıdan bahsediyorsak benimdir.

moral bozan dandik ufak bir olayı fırsat bilip, gelip geçmiş tüm olumsuz anıları da arka arkaya hatırlayıp dövüne dövüne ağlayıp kendine acıyan insandır. sanki biraz zevkli.

karakteristik bi durumdur, öylesiniz ya da değilsinizdir, yaşadıklarınızla pekiştirebilirsiniz ya da azaltabilirsiniz belki ama eğer melankolikseniz dünyanın en mutlu anını bile yaşıyor olsanız hep bi parça acınız içinizde varlığını hissettirecektir.

(bkz: depresyon) acilen psikologa gitmelidir.