mal ve paranın insanın ömrünü yemesi

trilyonerde olsan değişmeyen gerçek.
1 dairen ya da onun karşılı paran varsa 1 derdin var. 1000 dairen varsa 1000 derdin var.
uçağın falan varsa düşün artık.
ve bu mal, mülk işleri dünyanın neresine gidersen git seni bırakmaz çünkü kafanın içindedir ve her gittiğin yere senle gelir.

hadi diyelim her şeyi biraktın bi köye yerleştin. lan komşun gelir yok senin cevizler benim bahçeye gölge yapıyor. yok 2 cm benim bahçeye girmişin.
velhasıl kelam. rahat yoook.

Bilimsel olarak ispatlayamam ama bana göre miras yoluyla değil de kendisi çalışarak kazanan ve sözlük anlamıyla milyoner [$] olan insanlar sosyopat oluyor.

Doğuştan zeki ve yetenekli olsa da korku nedir bilmiyorlar. Kimseyi önemsemiyorlar. Sosyal bağ kurmadıkları için günün 25 saati para kazanmaya ve daha çok kazanmaya kafa yoruyorlar.

Bu insanlar için " mal ve paranın insanın ömrünü yemesi" söz konusu değil.

düşündürten başlıktır. ben yeni mezun sayılırım, yani daha tez yazıyorum ve bir dersim de var ama çalışmaya başladım. iş hayatı bir tokat gibi çarpıyor böyle bana. bir süredir bunun üzerine düşünüyorum. abi şimdi çalışıyoruz mesela ne için ev alabilelim araba alabilelim çocuklarımız rahat etsin biraz daha rahat edelim vs. istanbul'da yaşıyorum, şöyle güzel bir siteden ev alayım desen 800.00 ve milyon arasında fiyatlar. anlamıyorum nasıl olacak bunlar nasıl paralar? diyelim çok şansımız yaver gitti, aldık 2 ev birinde yaşıyoruz biri kirada gelirimiz de var. arabamız da oldu çok şükür. sonra?

bildiğim kadarıyla, cahilliğimi mazur görün tam bilmiyorum, emeklilik yaşı 65. o yaşa kadar diyelim ki çalışmayı göze aldık, 65 yaşında emekli olduk ve artık çalışmadan da geliyor para. ee ömür bitti abi? zor abi hayat. 65'e kadar yaşar mıyız, sonrasında ne kadar yaşarız bilinmez tabi. ama insan düşününce şöyle bir daralmıyor değil.

bak iki tane adam tanıyorum.
birisi çalıştı emekli oldu. işçiydi. gitti baba evini derledi topladı. 1 dönüm de arsa var evin önünde. toplam değeri 50 000 değildir. köy çünkü.
ne zman konusşsam adam cennette gibiyim diyor. yemin bak.

bir daha var. o da kendi şirketini çocuklara devretti. karısıyla bir ömür boyu iyi gecinmemiş, büyük ihtimalle işten güçten vakit bulamamış. çoluk çocuk işlerin başında ama karısı onları da rahat borakmıyor. velhasıl adam kendi köyüne bi köşk yaptı kadın da kendi köyüne.
adam işi bıraktı ama ne zaman konuşsam aklı şirkette. işler yürüse bile aklında hep, noolduk, zararda mıyız. hoplar mıyız gümler miyiz var.

seçiminizi yapın.
ya her şeyin hakkını vererek ortalama bir yaşam seçeceksiniz ya da her anlamda hak gaspı yaparak sorunlu ama bol paralı bir yaşam seçeceksiniz.

ceviz kurdu,girebileceği kadar delik açarak cevizin içine girer ve ne var ne yok yer. yedikçe şişmanlar ve doyar. doyunca da geri çıkmaya çalışır fakat artık delikten geçemez. işin daha kötüsü cevizin içi kurumuştur.ve deliği genişletmek imkansızdır. tek çare zayıflamaktır .
aç kaldıkça zayıflar ve eski haline döner. artık dışarı çıktığında mevsim bitmiş ve geriye kuru cevizden başka bir şey kalmamıştır. bazı insanlar da böyledir. mal mülk hırsıyla tüm ömrünü heba eder ve artık yeter der. bunu dediğinde ise ömrünün sonbaharı, belki de hastalıklar ve ilaçlar ile geçireceği bir kış kalmıştır.

dünya satılık değil dir .

ancak kiralık tır .

ömrün kadar kiralarsın sonra senin olmadığını anlayınca da çok geç olmuş olur .

ömür geçip gitmiş olur .

mola yerine yerleşip otobüsü kaçıranlar dan olmamak lazım .