mafya olacağım diyerek evden kaçıp kuaför olmak

"rajon kesmiyorum, saç kesiyorum" diyerek ağlamaya başlayan erkeğin düştüğü durumdur.

idealini gerçekleştirememek; büyük düşünüp, küçük işler başarabilmek.

gönlünde yer yoksa güzelim bana koymaz ben ayakta giderim demektir.. ah le yar yar yine başımda sevdan lan..

artist olacağım diyerek orospu olmaktan yeğdir. ayy pardon oğlan olmaktan iyidir diyecektim.

büyük kentlerin kenar mahallelerinde çok görülür bu. ortaokul ve lise çağlarında mahallenin tozunu attıran, köşe başlarının vazgeçilmezi olan zat, ailesi posta koyup "okuyamıyorsun, bari bi işe gir, sana mı bakacağız lan biz it" dediğinde soluğu berberin kapısında alır.
yıllar sonra, mahallenin akıllısı olarak üniversiteyi bitirip, işe balayıp, ailenizi ziyarete geldiğinizde gidersiniz traş olmaya. işte o muhabbettin tadından yenmez. ne itiraflar ne özeleştiriler... o eskisisn serserisi, lümpeni; olmuş mu sana ramiz dayı. duygulandım lan.

(bkz: çılgın sedat)